Podia ser e fui

                             


Há tempos
Dez
saltito entre sonhos
Não mais planejo, 
sinto a alma 

                                                                               l
                                                                                e
                                                                              v
                                                                            e

Ao abrir a janela do quarto,
um imenso azul 
nuvens-algodão circundando o sol que ilumina essa manhã.
Mais uma 
Nessa atmosfera singular
Do sonho dentro do sonho


Sorrimos pela chance de mais um dia,
de mais um mês
Podermos
Desenhar nosso querer 
Além da pele
Por dentro da carne 


E Na ponta da língua 
Teu nome
No teu dedo
Meu umbigo
meu anel
No teu peito
concretizo 
Realizo
Adentro 

Escuto
Silente
Teu coração 



Não há pontes           Barreiras           Nem portas


Estamos nós, sós, sem nós

Em laço

O traço

Pensamentos conexos, mãos entrelaçadas
as cobertas e as risadas
mais tarde 
as estrelas, as jornadas
Na noite manhã somos
Sol ou lua
Acontecemos
Somos mais
Somos além 
Fomos além 

 palavras já não bastam
me acanho
nos teus olhos
 no teu rosto
eu te olho
eu te amo

Comentários

Postagens mais visitadas